Fractuur tibiaplateau

Wat is het

Een tibiaplateau fractuur is een botbreuk aan het scheenbeen. Het kniegewricht wordt gevormd door het dijbeen (femur) en het scheenbeen (tibia). Het scheenbeen heeft aan de bovenzijde een zogenaamd plateau dat de kom van het kniegewricht vormt. Een breuk van het tibiaplateau kent meerdere verschijningsvormen. De breuk kan aan de binnenzijde, buitenzijde of aan beide kanten aanwezig zijn.



De plaats en ernst van de breuk wordt door middel van een classificatie van Schatzker aangegeven.

Schatzker 1: breuk aan de buitenzijde met minder dan 4 mm verzakking van het tibiaplateau

Schatzker 2: breuk aan de buitenzijde met meer dan 4 mm verzakking van het tibiaplateau

Schatzker 3: verzakking van het tibiaplateau aan de buitenzijde, of het centrum van het tibiaplateau.

Schatzker 4: verzakking van het tibiaplateau aan de binnenzijde van de knie

Schatzker 5: breuk aan beide zijden van het tibiaplateau

Schatzker 6: breuk aan beide zijden waarbij het scheenbeen ook volledig is gebroken

Naast het bot is ook altijd het kraakbeen beschadigd. Doordat op het plateau ook de menisci en kruisbanden vast zitten, zijn deze vaak ook beschadigd door het trauma.






Hoe herken ik het?

Een breuk van het tibiaplateau gebeurt niet zomaar, daar gaat altijd een ‘ongeval’ (trauma) aan vooraf. Bijvoorbeeld door een botsing, een valpartij van de fiets of ongelukkige draaiing tijdens het skiën. Deze breuk wordt vooral gezien na het 40e levensjaar.

Na de valpartij of botsing wordt er onmiddellijk extreem veel pijn gevoeld en ontstaat onmacht in het belasten van de knie. Door de breuk in het bot en beschadigingen van omliggende weefsel, komt er bloed in het kniegewricht waardoor de knie direct dik wordt. In zo’n situatie moet er altijd gedacht worden aan de kans op een tibiaplateau fractuur. De kans erop wordt versterkt bij een leeftijd hoger dan 40 of als de persoon in kwestie bekend is met botontkalking

Wat kan ik eraan doen?

De behandeling is afhankelijk van de plaats van de breuk en de stand van het gewrichtsvlak. Als de stand van het gewrichtsvlak nog normaal is, wordt vaak gekozen voor behandeling met gips (een gipskoker). Gedurende de periode van het gips mag de knie niet belast worden. Dit om te voorkomen dat het plateau alsnog inzakt als het lichaamsgewicht erop steunt. Deze periode duurt 6 tot 12 weken.

Als de verzakking van het plateau meer dan 4 mm is, moet er een operatie plaatsvinden. Deze operatie is noodzakelijk om vervolgschade als artrose en instabiliteit van het kniegewricht tot het minimum te beperken.

Na de operatie bepaalt de behandelend specialist wanneer het been weer belast mag worden. Zoals genoemd is dit 6 tot 12 weken niet toegestaan. De specialist bepaalt ook of een gipskoker noodzakelijk is en of er (direct) onbelast bewogen mag worden om stijfheid zoveel mogelijk te voorkomen. De fysiotherapeut kan hierbij begeleiden.
Reactie plaatsen